قدمت طراحی محیط و منظر، کشت و کار و نگهداری درختان زینتی، گل های باغچه ای و گیاهان فصلی هم زمان با شروع کشاورزی بوده است و ایرانیان از سال های دور به ایجاد فضای سبز، کشت و پرورش گل های بومی به صورت محدود پرداخته و با توجه به اعتقادات و رسوم ایرانیان جزء اولین مللی بوده اند که در مراسم و اعیاد گل به یکدیگر هدیه می دادند و این عمل را نوعی احترام به مهمان و همنوع خود می دانسته اند.
بستر کاشت درختان و درختچه های زینتی و گل های فصلی در مقایسه با گیاهان باغی متفاوت بوده و در بیشتر مواقع نیازمند محیط کشت با تأسیسات شبیه به گلخانه و یا تونل پلاستیکی می باشند و به ندرت از مزارع و بسترهای کاشت نظیر مزرعه استفاده می شود.
تولید این گونه گیاهان معمولاً در تمام فصل های سال در خارج از گلخانه و یا زیر پوشش پلاستیکی ادامه دارد. با توجه به اینکه تولید این نوع از گیاهان بیشتر به صورت متراکم و در محیط های بسته انجام می شود بنابراین نیازمند استفاده از موادی به غیر از خاک و با خواص متفاوت می باشد. شناخت این خواص و استفاده بجا از آن منجر به تولید موفق خواهد شد.
