این کتاب یکی از سفرنامه‌ها با محوریت مطرح کردن وضعیت اجتماعی زنان به‌ویژه زنان مسلمان در کشور هند است. در آن زمان جریانات ضد اسلامی در این کشور فعالیت‌های گسترده‌ای داشتند که این مسئله از دید نویسنده دور نمانده است. به سوی مردمی که نخست‌وزیری یک زن را پذیرفته‌اند، دختری از طبقه برهمنان، زنان «نجس» عملگی می‌کنند، فرار از جشن زنان «شوکت مکان» عناوین اصلی این کتاب را شکل می‌دهند.
در هند رسم است كه زن به هنگام ازدواج بايد پول نقد،طلا ،املاك غير منقول و لوازم زندگي به مرد تقديم كند تا بتواند ازدواج كند.تازه پس از عروسي هم اگر مرد از ميزان جهيزيه زن راضي نباشد او را به بهانه هاي مختلف تهديد به طلاق مي كند تا از او پول بيشتري بگيرد و در بسياري مواقع مرد با همكاري خانواده خودش زن را به گناه كم بودن جهيزيه آتش ميزند و مي گويد خودكشي كرده است.در اين شرايط هم دولت و هم مردم مي دانند كه به قتل رسيده اما عرف جامعه چنين است.
