ابوالقاسم جنّتی‌عطائی، نمایشنامـه‌نویـس و از پیش‌کسوتان تحقیق درباره نمایش و ادبیات تطبیقی در ایران بود. جنّتی‌عطائی از دوستان نزدیک نیمایوشیج بود و آثاری نیز در معرفی زندگی و شعر نیما نوشت، از آن جمله است کتاب نیما: زندگی و آثار او که آن را در ۱۳۳۴ ش، به مناسبت شصت سالگی نیما، تدوین کرد. مهم‌ترین کتاب جنّتی‌عطائی، بنیاد نمایش در ایران است که در این باره یکی از کتابهای مرجع به‌شمار می‌آید.
یادداشت نیما یوشیج بر این کتاب:
آقای جنتی
مطالب شما را خواندم. وقتی که من در دل کوهها بودم شما درباره من اینطور زحمت کشیده اید. لازم است این نکته را یادآور شده باشم، نکته بسیار ساده و عین حال دقیق است. ما خودمان متوجه خیلی جزئیات در خودمان نیستیم. اگر هر روز هم در آینه به روی مبارک خود نگاه کنیم، کسانیکه ناگهان با ما برخورد میکنند، بهتر از ما متوجه لاغری یا شکستگی ما می شوند. به هر اندازه که ما بر خود میحط بوده قادر به بعضی تحقیقات روحی در خود باشیم. علتش همان استغراق ما، در خود ماست. عینا این حقیقت در رشته های هنری روشن می شود. بدین جهت من از مطالبی که دیگران درباره من می نویسند کیف می برم. بعکسِ دیگران حتی از بدگویی بدگویان خود این لذت را از دست نمیدهم. در مدت سی چهل سال عمر هنری خود من همیشه همین اخلاق را داشته ام. خواندن این مطالب که راجع به من بود همین لذت را داشت. صفای این تماشا شاید از صفای وضع صفحات و خطوط هم برای من بیشتر و موفورتر بود. محض یادگار
