در دنیایی که تو را بیگانه می دانند
نوشتن از تو
یعنی نبردی سخت…. با کلماتی که نمیتوانند اوج غمت را بیان کنند ….
یعنی وصف نجابت نگاهت،
یعنی سکوتت در برابر نامهربانی ها،
یعنی خواستن و نتوانستن…
یعنی رفتن و نرسیدن….
از تو که می نویسم
قلم بغض می کند،
و من
من به فدای قلب زخم خورده ات….
من به فدای نگاه رنج کشیده ات…. به فدای اشک های بی صدایت… ببخش اگر با نگاهی،
کلامی،
گاهی می شکنی…..
[ad_2]
Source
👏👏👏👏
🌹🌹🌹🌹