[ad_1]
نمایشنامه نوشته از برجسته‌ترین آثار ادبیات مدرن تا به امروز است. همینطور می‌توان این نمایشنامه را از اولین و ابزوردترین نمایشنامه‌های موجود دانست که تحت عنوان سبک تئاتر آبزورد – absurd – به نمایش درآمد. پوچی این نمایش علاوه بر اینکه در تک تک دیالوگ‌های بی‌معنای دو شخصی که به طرزی مضحک به دنبال معنای زندگی‌اند مشهود است؛ از انتطارِ بی‌جا و بی‌معنی آن‌ها سرچشمه می‌گیرد. انتظار برای گودو، کسی که هیچ وقت نمی‌آید!
در این انتظار بی‌پایان و ساده، نه کسی می‌آید، نه کسی می‌رود و نه اتفاق خاصی می‌افتد… همین به تنهایی وحشتناک‌ترین اتفاق ممکن است. بکت نیز در آثار به این زیبایی مضاعف رسید که رنج انسان را با طنز تلخ و کمدی سیاه هدف بگیرد.
پشت جلد کتاب در انتظار گودو اثر ساموئل بکت آمده است:
این داستانی است بی‌داستان. مکانش ناکجاآبادی است خشک و بی‌بر که فقط یک درخت در آن هست و بس و زمانش دم دمای زوال خورشید. آدم‌هایش دو آواره خانه به دوش که منتظرند یک گودویی از راه برسد و آن‌ها را از آن وضع فلاکت بار (که همانا انتظار است) دربیاورد. وعده دیدارشان امروز است دم غروب زیر همین درخت. دو رهگذر هم، که یکی اربابی است رحم‌نشناش و دیگری غلامی است خُل و چل، می‌آیند و چند لحظه‌ای می‌مانند، بعد هم می‌روند…
خرید کتاب در انتظار گودو
https://www.karaketab.com/کتاب-سینما-و-تئاتر/در-انتظار-گودو.html
کتاب
[ad_2]
Source
