نام محصول : کتاب عشق پر شور شهریار و پری

نویسنده : بهروز ثروتیان

سید محمدحسین بهجت تبریزی در سال 1303 خورشیدی در حالی که 19 سال از عمرش میگذشت، وارد مدرسة طب دارالفنون شد.

این دانشجوی جوان در همان آغاز تحصیل طب، با دیدن دختری زیباروی به نام «ثریا» دل به او بست و ثریا نیز دل به دانشجوی جوان تبریزی سپرد.

این عشق، یک امر طبیعی است و حیرتآور نیست.

اما این مطلب حیرتآور است که این دانشجوی جوان و پرشور تصمیم گرفت تا ثریا را پری بنامد تا آنجا که میتوانست نام او را بر زبان نمی آورد.

این نامگذاری افزون بر زیبایی لفظ پری از آنجا سرچشمه میگرفت که پری در ادب فارسی و افسانه های آذری از معنای گسترده و سرشار از زیبایی و افسونکاریها برخوردار است.

پری در لغت، ترجمه ای از واژة جن عربی است که برخلاف فرشتگان، زاد و ولد دارند و در زبان فارسی، زنان ایشان را به خاطر زیبایی بیحد و اندازه، پری مینامند.

در کتاب حاضر سروده هایی از شهریار بررسی شده است؛ سروده هایی که در دوره های وصال و هجران عشق به پری و با یاد پری سروده شده است.

بهروز ثروتیان در روز یکشنبه، ۱۱ مهرماه ۱۳۱۶، در میاندوآب متولد شد. در سال ۱۳۵۴ نیز دکتری ادبیات فارسی را از دانشگاه تهران گرفت.

ثروتیانتا زمان فوت به تصحیح غزلیات حافظ و کار بر روی تفسیر صفی‌علی‌شاه مشغول بود و آثار بسیارِ دیگری نیز برجای گذاشت.

ثروتیان، باآن‌که پیش از این‌ها فعالیت خود را از محافل فرهنگی آغاز کرده بود،

اما نخستین کتابش با عنوان بررسی فر در شاهنامهٔ فردوسی در ۱۳۵۰ منتشر شده بود و چاپ نخست آن را انتشارات مؤسسهٔ تاریخ و فرهنگ ایران در سال ۱۳۵۰ منتشر کرد.