نام محصول : کتاب دوزخ
نویسنده : دن براون
مترجم : منیژه جلالی
کتاب دوزخ نوشته‌ی دن براون در چهاردهم ماه می سال 2013 منتشر شد. این کتاب که با نام اصلی Infernoراهی بازار شده چهارمین کتاب از مجموعه کتاب‌های ماجراجویی‌های پروفسور رابرت لنگدان است.
دن براون حدود سه سال را وقف تحقیق و نوشتن این کتاب کرد تا داستان را به جذاب‌ترین شکل بنویسد. داستان کتاب دوزخ در شهر فلورانس ایتالیا رخ می‌دهد و طی 104 فصل رابرت لانگدون برای نجات دنیا از یک تهدید بزرگ تلاش می‌کند.
رابرت لانگدون در یک بیمارستان در مکانی ناآشنا چشم باز می‌کند و متوجه می‌شود بخشی از حافظه‌اش را از دست داده است.
او به دنبال یافتن اسراری که موجب شده در ایتالیا قرار بگیرد وارد داستانی پیچیده و هیجانی می‌شود. رابرت لانگدون به دنبال اتفاقات کتاب به شهرهای ونیز و استانبول نیز سفر می‌کند و خواننده را با جزئیات تاریخی روبه‌رو می‌کند.
کتاب دوزخ نیز مانند سایر آثار دن براون توجه سینماگران را به خود جلب کرده است. «ران هاوارد» براساس داستان این کتاب فیلم سینمایی مهیج و رازآلودی را در سال 2016 ساخت.
دن براون به تاثیر از کمدی الهی
دن براون با نوشتن از موضوع‌های خاص که پیش‌تر کم‌تر نویسنده‌ای سراغ آن‌ها رفته توانسته به شهرت جهانی برسد. او کتاب دوزخ را براساس کتاب «کمدی الهی» از «دانته آلیگیری» نوشته است.
«کمدی الهی» یکی از شاهکارهای ادبیات ایتالیا است که در سه جلد در مورد سرنوشت نهایی انسان نگاشته شده است.
دن براون از جلد اول «کمدی الهی» که در مورد دوزخ است الهام گرفته و رمانی مملو از رمزوراز را خلق کرده است. دن براون در دوران نوجوانیش کتاب «کمدی الهی» را خوانده و در دوران پختگی و اوج شهرتش کتاب دوزخ را به نگارش درآورده است.
او در مورد الهام گرفتنش از «کمدی الهی» می‌گوید :«من همیشه می‌دانستم روزی درباره‌ی او مطلب خواهم نوشت.
ولی هیچ وقت نمی‌خواستم درباره‌ی خودش داستان بنویسم، چون وقتی کسی مثل او، این‌گونه جهنم را به صورت زنده و روشن تعریف می‌کند، اختراع یک «جهنم» دیگر برای خواننده‌ی اثر او بسیار مفید است.
به نظر من «دانته» بر اساس گناه جهان را اختراع کردبه نظر من «تنبلی و بیکاری» گناه بزرگی است.
شما تنها یکبار فرصت دارید به دنیا بیایید، و یکبار فرصت دارید زندگی کنید، پس بهتر است در زندگی خود کاری بکنید. نیاز به کار و معاشرت با دیگران دارید، و کسانی که این کار را نمی‌کنند دچار همان غرور شده اند.»
