به یاد پادشاه سرزمین ها، کوروش بزرگ

باید به حریص بودن انسان ها در آفرینش آن اعتراف کرد و من هم در این مورد امتیازی نسبت به دیگران ندارم با این تفاوت که وقتی دارایی آنها بیشتر از آن است که لازم دارند، زیر خاک می کنند یا می گذارند زنگ بزند و یا برای شمردن، اندازه کردن و تماشا کردن آن در رنج هستند و در حالی که با همه این پولهایی که در صندوقهای آنهاست، به قدری می توانند بخوردند که معده های آنها جا دارد و به قدری می پوشند که بتوانند حمل کنند. پس ثروت زیاد برای آنها می تواند رنج و خستگی آورد. وقتی به ثروت تازه ای دست یافتم، مقداری را که مورد نیاز است بر می دارم و بقیه را می بخشم به دوستان و مردم سرزمین که به وسیله آنها می توان چیزهایی یافت که نه می پوسند و نه زیادی آن موجب رنج و خستگی است. این گونه عملکردها موجب آسایش و بزرگی است. |
ولی آن فردی که ثروت را از راه عادلانه به دست آورده و بتواند آن را به شکل شرافتمندانه ای در راه رفاه مردم و آبادی سرزمین به کار ببرد، به نظر من از تمام مردم خوشبخت تر است.
..عملکرد کوروش نسبت به اسیرها، پس از جنگ
کوروش بزرگ، افرادی که در جنگ اسیر شده بودند را فراخواند و به آنها گفت که به علت فرمانبرداری از…..