خودآموز خط اوستایی

به دنبال اوجگیری ستیزهای قبائلی آریائیان، و زمانی که کاویها در همه جا با یکدیگر در جدال برای تشکیل اتحادیه های بزرگ بودند و آرامش و امنیت جوامع آریائی سلب شده بود، زرت اوشتره پسر پوروش اسپه از خاندان اسپیتامه در خوارزم (شمال ازبکستان کنونی) ظهور کرد و پرچم مبارزه با جنگ و افزون طلبی را برافراشت.
درباره نام زرتشت باید بگویم که زرت او شتره بمعنای شتر زرین است. شتر در خوارزم و بیابانهای آسیای میانه یک حیوان بسیار مفید به شمار میرفت زیرا سواری بود، بارکش بود، شیر برای تغذیه میداد، از گوشتش تغذیه میشد، از پشمش پوشاک و چادر ساخته میشد، و از پوستش فرش و سپر و ابزار میساختند؛ و به این علتها انسانها برای شتر ارج و منزلتی قائل بودند، و برای فرزندانشان اسم شتر را با پسوندهای زیبا برمیگزیدند، و یکی از این نامها زرت او شتره» (شتر زرین) را پوروش اسپه برای فرزند خویش برگزیده بود. اسب نیز چون یک حیوان سودمند بود، نام فرزندانشان را به آن پیوند میزدند. نامهائی که پسوند «اسب» دارند (ویشت اسپه، اورونت اسپه، جام اسپه، پوروش اسپه، کرش اسپه)، همه منسوب به اسب هستند. برای گاو نیز آریائیان احترام خاصی قائل بودند، زیرا هم شیر میداد، هم زمین را شخم میزد هم بار میبرد هم از گوشتش تغذیه میکردند هم از پوستش پوشاک و کفش و فرش میساختند. از اینرو برای انتخاب نام فرزندانشان انتساب به گاو نیز میمون و خجسته تلقی میکردند، و ما در ایران به نامهائی برمیخوریم که با نام گاو پیوند خورده است؛ از این جمله است گائو ماتا که نام معروفترین اصلاح طلب تاریخ باستان…..