زنان بدون مردان
زنان بدون مردان نام کتابی است از شهرنوش پارسی پور که دربارهٔ حوادث و رویدادهای کودتای ۲۸ مرداد که به برافتادن دولت محمد مصدق در ایران انجامید. داستان کتاب، شرایط ناگوار زنان ایرانی در این عصر را مورد بررسی قرار می دهد.
بعد از چاپ کتاب زنان بدون مردان، کمیته منکرات شهرنوش پارسی پور را احضار کرد و دربارهٔ کتاب و اینکه چرا از بکارت نوشته است او را بازجویی و زندانی کردند. پس از آن بود که شهرنوش به آمریکا مهاجرت کرد.
شَهرنوش پارسیپور (متولد ۲۸ بهمن ۱۳۲۴) داستاننویس و مترجم ایرانی است. داستانهای پارسیپور به زبانهای گوناگون دنیا ترجمه شدهاست. او از سوی هجدهمین کنفرانس پژوهشهای زنان در آمریکا، به عنوان زن سال برگزیده شد.
کتاب زنان بدون مردان، از موفق ترین داستان های اوست که در سال ۲۰۰۹ توسط شیرین نشاط به فیلم بلند تبدیل شد و تندیس شیر نقرهای بهترین کارگردانی جشنواره ونیز را برای او به ارمغان آورد. شهرنوش پارسی پور در این اثر داستان موازی چند زن را حکایت می کند که همگی در بازه زمانی برکناری مصدق و کودتای پس از ان روی می دهد. کتاب همچنین تصویری از دیدگاه و اندیشه جامعه ایران نسبت به زنان و دختران ارائه می دهد. سمبولیسم از ویژگی های این اثر است که زیبایی ان را دوچندان می کند.
قسمتی از حرفهای مونس: «به فکر من زده بود بروم به هند و چین و ماچین، دنیا را ببینم. خودم همه چیز را بفهمم و درک کنم و هی ننشینم تا دیگران برایم بگویند ال است و بل است و گولم بزنند و خرم کنند و عمرم به سر برود و به اندازه یک گاو نفهمیده باشم. البته میگویند خوشبخت آنکه کره خر آمد و الاغ رفت…»