کاربردی ترین مثالی که می توان در مورد شبکه های سلولی زد، شبکه تلفن همراه است. یک تلفن همراه دستگاهی است که از طریق سایت سلول به دریافت و ارسال اطلاعات تماس می پردازد. موج های رادیویی به جای سیم های مسی وظیفه انتقال صوت را برعهده دارند.
شبکه های تلفن همراه مدرن به این دلیل از سلول ها استفاده می کنند چرا که فرکانس ها محدود هستند و معمولا میان چند سرویس مشترک اند.
مراکز سلولی تلفن همراه فرکانس را به صورت کامپیوتری تغییر می دهند و از انتقال دهنده های نیروی ضعیفی استفاده می کنند. به همین دلیل گاهی اوقات اتصالات همزمان منجر به بازدهی پایین آنتن ها خواهد شد.
شبکه تلفن را اپراتور تلفن همراه کنترل می کند. مسئولیت کنترل پوشش و حجم این شبکه نیز با اپراتور است.
مناطق بزرگ و شلوغ معمولا سلول های کوچک تر و بیشتری دارند که بتوانند تعداد بالای تلفن های همراه را در آن ناحیه پشتیبانی کنند.
تمام شبکه های سلولی به یک مرکز تلفن متصل هستند و آن هم در کل به شبکه عمومی تلفن متصل خواهد شد.
