طی سالهای اخیر، نقش پدر در مراقبت از کودک دستخوش تغییر شده و بهبود یافته است. همچنان که زنان، به میل خویش یا به ضرورت، بیش از پیش در کسب درآمد خانواده سهیم میشوند، پدران نیز لزوماً باید در امر مراقبت از کودک شرکت کنند.

این نقشی است که پدران به آن تمایل دارند، ولی برای انجام آن با مشکلاتی روبه رو هستند. درونمایه اصلی این کتاب، تأکید بر روابط و مناسبات پدر با فرزند است که از روابط مادر نه مهمتر است و نه کم اهمیت تر؛ بلکه با آن متفاوت است و همین اختلاف در نهایت برای کودک مفید واقع میشود. قرنهاست که تلاش پدران در تربیت کودکانشان به این شکل نمود پیدا کرده است که اگرچه آنها نیت خیر داشته اند ولی در عمل چندان موفق نبوده اند. پدرها فقط به عنوان جایگزینی برای مادران مطرح نیستند، بلکه نقش خاصی در رشد و شکوفایی کودک دارند.