نام محصول : کتاب دانش و شبه دانش

دانستنی ها در باره خواب ، هیپنوتیزم ، تله پاتی ، حافظه ، معرفت شهودی ، زبان جانوران

نویسنده : کندرسه

مترجم : پرویز شهریاری

این کتاب به قصد ایجاد اعتماد در جوانان نسبت به دانش تهیه شده است. مقاله های این کتاب که با استفاده از کارهای دانشمندان ویژه کار زمان ما انتخاب شده اند و تنها نگاهی به عنوان ها نشان می دهد به چه موضوع اساسی و کلیدی دانش پرداخته است، به تصادف انتخاب نشده و هدفی را دنبال کرده است.

پرویز شهریاری ریاضی‌دان، مترجم، روزنامه‌نگار، فعال سیاسی ایرانی از چهره‌های ماندگار در زمینهٔ دانش و آموزش ایران بود.وی می گوید:

«جهانی که در آن انسان باشد ولی ریاضیات نباشد قابل تصور نیست.» این اندیشمند در روز دوم آذر ۱۳۰۵ در محله فقیر نشینِ دولت‌خانه شهر کرمان در خانواده‌ای زرتشتی به دنیا آمد. پدرش دهقان‌زاده‌ای بود که روی زمین‌های اربابی کارگری می‌کرد.

پس از مرگ پدر، مسئولیت خانواده به‌دوش مادرش (گلستان شهریاری) بود.

این خانواده زرتشتی از لایه‌های درآمدی پایین جامعه بودند و دوران کودکی شهریاری از نظر معیشتی دوران سختی بود.

این دهقان زادۂ نابغه کرمانی از دوران کودکی تا جوانی به کارهای بنایی، آجرپزی، چاهخویی (چاه بازکنی)، کوزه‌گری، گاوچرانی و کار در راه‌آهن پرداخت.

او پس از تحصیلِ دوره ابتدایی در دبستان کاویانی، تا پایان دوره تحصیلی متوسطه را در دبیرستان ایرانشهر در شهر کرمان گذراند و وارد دانش‌سرای مقدماتی کرمان شد.

در خرداد ۱۳۲۳ دانش‌آموخته شد و برای ادامه تحصیل به تهران رفت.این دبیرِ سرشناسِ دبیرستانهای تهران که به چهره ماندگارِ آموزشِ نوینِ ریاضیات در ایران مبدل شد، در سال ۱۳۳۲، در تهران در رشته ریاضی از دانشکدهٔ علوم دانشگاه تهران و دانش‌سرای عالی (دانشگاه تربیت معلم تهران کنونی) دانش‌آموخته شد.

یک سال در شیراز آموزگار بود و در سال ۱۳۳۳ به تهران رفت.

آن روزها در دبیرستان اندیشه و دبیرستان‌های وابسته به گروه فرهنگی خوارزمی آموزش می‌داد.

در دانشکدهٔ فنی دانشگاه تهران، در کلاس‌های روزانه و شبانه دانشگاه تربیت معلم و در اراک در مدرسه عالی علوم اراک هم آموزگار بود.

پرویز شهریاری سرانجام در ۸۶ سالگی و در ساعت ۴:۳۰ دقیقه بامداد روز جمعه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۱ به علت مشکل تنفسی در بیمارستان جم تهران زندگی را بدرود گفت و در عصر همان روز در آرامگاه قصر فیروزه زرتشتیان واقع در شرق تهران با باشندگی گروهی از دوستدارانش به خاک سپرده شد.