نام محصول : کتاب سگ سفید
نویسنده : رومن گاری با نام اصلی رومن کاتسف
مترجم : سیلویا بجانیان
سگ سفید، یکی از جانکاه‌ترین و موهن‌ترین استعاره‌های شکل گرفته در سرزمین لیبرال دموکراسی، مهد آزادی و نئولیبرالیسم است که خودش را تنها جلوه‌گاه حقیقی تمدن بزرگ بشری می‌داند!
ایالات متحده‌ی آمریکا که حتی رئیس جمهور شدن یک سیاه‌پوست هم چیزی از نژادپرستی فروشده در ذهن و زبان سردمداران و جمعیت بزرگی از مردم سفیدپوستش را کم نکرده، از ابتدای شکل‌گیری‌اش تا به همین امروز رنگین‌پوستان، به خاصه سیاهان و سرخ‌ها را تا مرزهای بی‌نهایت شقاوت، شکنجه داده و کشته است.
کتاب «سگ سفید»، روایتی شخصی و سیال در میان قصه، جستار و گزارش است که رومن گاری فرانسوی از تجربه‌ی زیسته‌ی خودش در مواجهه با یک سگ سفید در سرزمین گرینگوهای نژادپرست نوشته است.
سگ سفید استعاره از سگی‌ست که از اولین روزهای زندگی‌اش با ابزارهای تربیتی بی‌رحمانه‌ای، آموزش دیده تا عاشق سفیدپوست‌ها و دشمن سیاه‌پوست‌ها باشد!
گاری در این کتاب تعمدا معلّق میان داستان و ناداستان، جنون‌آمیزبودن به سرحدات رساندن عواطف متضاد عشق و نفرت را در موجود زنده‌ای نشان می‌دهد که انسان نیست، اما دست‌آموز انسان است!
اگر اقتباس سینمایی یگانه‌ی ساموئل فولر از این کتاب را تماشا کرده باشید، ترس، وحشت و تراژدی تنیده‌شده در لحظه‌لحظه‌ی فیلم را همراه با احساساتی متناقض نسبت به آن چشم‌های عزیز و درعین‌حال خون‌ریز حیوان درنده‌ی فیلم، هیچ‌گاه از یاد نخواهید برد، و به همین سیاق با بازگشت به کلمه‌های گاری، موحش‌بودن وضعیت انسانی‌ای را درک خواهید کرد که شرارتی را موجب شده که به مرحله‌ای بازگشت‌ناپذیر رسیده‌است؛ شرارت مطلق!
رومن گاری با نام اصلی رومن کاتسف (Roman Kacew) در ۸ مه ۱۹۱۴ میلادی در شهر ویلنا (اکنون: ویلنیوس، واقع در لیتوانی) در خانواده ای یهودی به دنیا آمد.
پدرش (آری-لیب کاسو) کمی بعد در ۱۹۲۵ میلادی خانواده را رها کرد و به ازدواج مجدد دست زد.
از این هنگام او با مادرش، نینا اوزینسکی (کاسو)، زندگی می کرد، ابتدا در ویلنا و سپس در ورشوی لهستان.
رومن در دوران زندگی سیاسی اش حدود ۱۲ رمان نوشت.
به همین دلیل بسیاری از کارهایش را با نام مستعار می نوشت.
مادامی که با نام مستعار امیل آژار به نویسندگی می پرداخت، تحت نامی به عنوان رومن گاری نیز داستان می نوشت.
وی در ۲ دسامبر ۱۹۸۰ بعد از مرگ همسرش در سال ۱۹۷۹ با شلیک گلوله ایی به زندگی خود خاتمه داد. وی در یادداشتی که از خود به جای گذاشته اینطور نوشته است:
«… دلیل این کار مرا باید در زندگینامه ام (شب آرام خواهد بود) بیابید.
در این کتاب او گفته است:
«به خاطر همسرم نبود، دیگر کاری نداشتم.» و همچنین نوشته است: «واقعا به من خوش گذشت، متشکرم و خداحافظ! »
