استاد نجفی معتقد بودند که «مهم ترین و مشکل ترین مسئله عروض فارسی از قدیم تا امروز طبقه بندی وزن ها بوده است» ادعای کتاب این است که تنها راه ممکن طبقه بندی وزن های عروضی را یافته است . در این روش همانند جدول مندلیف کلیه وزن ها ( چه کشف شده چه کشف نشده ، چه دارای موسیقی مطبوع چه نامطبوع و چه بدون موسیقی ) طبقه بندی می شوند و در جای منحصر به فرد خود قرار می گیرند . این روش غیر قراردادی و منطبق بر ماهیت ریاضی رشته های وزنی است و مستقل از انسان و یک فرهنگ و زبان خاص می باشد و قابلیت اعمال در وزن های هجایی تمامی زبان ها را دارد . با این طبقه بندی راه برای دیجیتالیزه کردن وزن شعر هم باز می شود.
در این کتاب پس از بررسی کلیه ی سیستم های طبقه بندی اختراع شده توسط عروضیان و معرفی مزایا و معایب آنها ، سیستم طبقه بندی دودویی را ارائه می دهیم .
این سیستم ، قابلیت طبقه بندی کلیه رشته های وزنی را دارد .
این یک سیستم ریاضی است و هر وزن دقیقا در جای تعریف شده اش قرار می گیرد و اصلا سیستمی قراردادی نیست ، بلکه یک امر طبیعی و ریاضی است .
