گوهر اسلام، سعادت و نجات آدمی است و باورهای دینی و احکام اخلاقی و فقهی در راستای این غایت نازل شدهاند.
این آموزههای هستمندانه و بایستی از خالق حکیمی تجلّی مییابد که به نیازهای روحی و جسمی، مادی و معنوی، فردی و اجتماعی کاملاً آگاه است. احکام الهی مربوط به پوشش زن نیز با این فلسفه و حکمت حکیمانه صادر شده است.
زن با عنصر حجاب اسلامی، به تهذیب و تزکیهی نفس و ملکات نفسانی پرداخته و قرب الهی را فراهم ساخته و زمینهی رشد معنوی مردان را در اثر حفظ نگاه تأمین میکند؛ همچنان که به مردان مؤمن بگو تا چشمهای خود را از نگاه ناروا « : خداوند سبحان خطاب به پیامبر میفرماید بپوشانند و فروج و اندامشان را محفوظ دارند، که این بر پاکیزگی جسم و جان ایشان اصلح ؛» است به زنان و دختران خود و زنان مؤمن بگو که خویشتن را به « : همچنین میفرماید چادرهای خود فرو پوشند که این کار برای این است که آنها به عفت شناخته شوند تا از تعرض ». و جسارت آزار نکشند؛ خداوند در حق خلق، آمرزنده و مهربان است شایان ذکر است که حجاب و پوشش اسلامی برای مردان و زنان، تنها از کارکرد فردی برخوردار نیست و فقط برای سامان دهی خلقیات و ملکات نفسانی آدمیان مؤثر نمیباشد، بلکه از کارکرد اجتماعی نیز برخوردار است؛ غرایز و التهابهای جسمی، و معاشرتهای بیبندوبار را کنترل، و بر تحکیم نظام خانواده افزوده، و از انحلال کانون محکم زناشویی جلوگیری نموده، و امنیت اجتماعی را فراهم میسازد.
