شِکار یا نخجیر به معنی کشتن یا به چنگ آوردن موجودی زنده توسط موجود زندهٔ دیگر است. به شخصی که این کار را می‌کند، شکارگر یا نخجیربان گویند. شکار جانوران توسط انسان، برای تجارت، (فروش پوست و مو، استخوان و عاج، گوشت و دیگر اجزای بدن شکار) و یا برای تفریح (یا به اسم ورزش) انجام می‌شود. معمولاً در تمامی کشورها قوانین خاصی بنا بر اقلیم و زمان شکار وجود دارد ولی آنچه مسلم است شکار در فصلی که حیوانات در حال جفتگیری و ازدیاد و پرورش نسل می باشند (بهار و تابستان) و یا حیواناتی که تحت پوشش سازمان حفاظت و محیط زیست می باشند ، ممنوع است .
بنابراین هر فردی بعد از تهیه قانونی سلاح شکاری و اخذ جواز مربوط به شکار در فصل مناسب از شعب سازمانهای حفاظت و محیط زیست (که با مراجعه به سازمان مربوطه و پرداخت مبلغ مقرر ) می تواند برای شکار اقدام کند .
شایان ذکر است در جوامع غربی ، شکار به بخشهای خصوصی واگـذار گردیده و این نهادها از محل کسب درآمد پروانـه های صادره اقــدام به پـرورش و تکثیـر حیوانـات نیــز می نمایند .
