سوزان جرج، در کتاب «چگونه نیمی دیگر می میرند» ضمن تأسف بار خواندن وضعیت زنان در جهان سوم می گوید:
«این حقیقتی تلخ در دنیای گرسنه جهان سوم است که کودکان، زنان حامله و زنانی که کودک خود را شیر می دهند، ارزش اقتصادی کمتری دارند. چون نمی توانند در مزارع کار کنند، لذا سهم کمتری از غذا به آنها می رسد. در این سرزمین فقرزده، فقط مردان جوان یا میانسال هستند که ارزش اقتصادی دارند.
هر چند ممکن است زنها در شرایطی طاقت فرسا کار زیادی داشته باشند، ولی چون کارشان مربوط به خانه داری و تهیه غذا و نگهداری بچه ها است، از نظر بازار اقتصادی ارزش چندانی ندارند. حتی در بعضی از این جوامع زنها مجاز نیستند که همراه با مردان خود غذا بخورند.
بلکه مجبورند بعد از آنکه شوهرشان غذا خورد، اگر چیزی ماند آنها هم لقمه ای بخورند، در بعضی از نواحی آمریکای لاتین فقیرترین مردانی که مورد بالاترین ستمهای اقتصادی قرار می گیرند، تلافی آن را بر سر ضعیف تر از خود یعنی زنهایشان در می آورند و این قاعده کلی در مورد بیش از ۵۰۰ میلیون زن محروم این گونه جوامع حکفرماست.»
