مهدی آذریزدی (آذر خرمشاهی)، نویسنده و بازنویس آثار کودکان، سال ١٣٠٠ در آبادی خرمشاه یزد به دنیا آمد.
از کودکی همراه پدرش کشاورزی و باغبانی میکرد و پس از ۱۲ سالگی دو سال در مدرسه طلبگی درس عربی خواند.
آنچه او میدانست از راه تحصیلات رسمی نبود.
آذریزدی مدتی در چاپخانه علمی، کتابفروشیهای “خاور”، “ابن سینا”، “امیرکبیر”، “بنگاه ترجمه و نشر کتاب”، روزنامه “آشفته” و روزنامه “اطلاعات” کار کرد و سالهای سال به شغل غلط گیری نمونههای حروفچینی شده یا تصحیح کتاب مشغول بود. او از سال ۱۳۳۵ با نوشتن “قصههای خوب برای بچههای خوب” کار نویسندگی خود را آغاز کرد. “قصههای خوب برای بچههای خوب” مجموعهای از قصههای بازنویسی یا بازآفرینی شده از متون ادبی قدیم فارسی چون کلیله و دمنه، مرزبان نامه، سند بادنامه، سیاست نامه، گلستان، مثنوی و آثار عطار است. جلد اول “قصههای خوب برای بچههای خوب” با الهام از قصهای اثر “انوار سهیلی” پدید آمد. “لبخند”، “گربه ناقلا”،”خاله سوسکه”،”قصههای تازه از کتابهای کهن”، “مثنوی بچههای خوب”، “خاله قورباغه”، “گربه تبنل”، “شعر قند و عسل”، “لبخند”، “بافنده داننده”، “پنج افسانه” و “خیر و شر” از جمله آثار او است. آذریزدی توانست با جلد سوم “قصه های خوب برای بچه های خوب” درسال ۱۳۴۵ از یونسکو لوح تقدیردریافت کند و جلد چهارم وپنجم همین کتاب ازسوی شورای کتاب کودک درسالهای ۱۳۴۵، ۱۳۴۶ به عنوان کتاب ویژه سال شناخته شد.
شامل هزار و ده داستان فکاهی و لطائف و ظرائف و نکته سنجیها